گزیده ای از رباعیات حکیم عمر خیام به زبان زیبای رومانیایی

بنای یادبود عمر خیام در بخارست پایتخت رومانی
 Bucureşti

این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت

چون آب به جویبار و چون باد به دشت

هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت

روزی که نیامده است و روزی که گذشت

Grabite ca si apa si repezi ca un vânt

Ce-alearga prin pustiuri, fug zilele-mi putine

Si, totusi, doua zile indiferente-mi sunt

Ziua de ieri si ziua care-o sa vina mâine

România

یک چند به کودکی استاد شدیم

یک چند به استادی خود شاد شدیم

پایان سخن شنو که ما را چه رسید

از خاک در آمدیم و بر باد شدیم

Am întrebat Savantul si-am întrebat si Sfântul,

Sperând c-au sa ma-nvete suprema-ntelepciune

Si dupa-atâta râvna atât se poate spune

Ca am venit ca apa si-o sa plecam ca vântul

România

خیام اگر ز باده مستی خوش باش

با ماه رخی اگر نشستی خوش باش

چون عاقبت هستی ما نیستی است

انگار که نیستی چون هستی خوش باش

Te chinuieste gândul ca faci mereu pacate

Din orice bucurie o vina ti-ai facut

E fara rost tristetea, Khayyam, caci dupa moarte

Veni-va sau iertarea sau neantul absolut

România

از آمدنم نبود گردون را سود

وز رفتن من جلال و جاهش نفزود

وز هیچ کسی نیز دو گوشم نشنود

کاین آمدن و رفتنم از بهر چه بود

Ivirea mea n-aduse nici un adaos lumii,

Iar moartea n-o sa-i schimbe rotundul si splendoarea

Si nimeni nu-i sa-mi spuna ascunsul tâlc al spumii

Ce sens avu venirea Si-acum, ce sens plecarea

România

نویسنده: دکتر توانا