ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
نقاش: منصوره ولی خان
کبوترِ من
بال که می گیری
به نجوا
در گوشِ آسمان
بگو
برایِ سرزمینم
با سرِانگشتانِ ظریفش
دعا کند
بگو
سرزمینم
چون ستارۀ دمِ صبح
چقدر زیباست
بگو
از دادگری وُ آزادی
سخن می گوید؛
شما هم
عاشقش می شوید
اگر ببینید
سفرۀ سخاوتش را
گلاب وُ
آبِ اناروُ
ترنج وُ سیبِ سرخش را
آن سروِ بلندش را
اگر ببینید
رختِ ارغوانی اش را
مُشک وُ عنبرش را
اگر ببینید
شعرش را
مهربانی وُ
ستم ستیزی وُ
آزادی خواهی اش را
شما هم
عاشقش می شوید
اگر بگویم
سرزمینم را
حتی
دستافشانی وُ
پایکوبی اش را
چقدر دوست دارم
شماهم
بی درنگ
عاشقش می شوید.
فرشته نوری